Sýðmadý kabýna kalp sessizlikte büyüdü
Duygularýn mevsimi gözlerden dökülürken
Hane halký sayýsýz hücrelere yürüdü
Sarýldý anýlara özlerden sökülürken...
Ýmzasýz dilekçedir dilden düþen heceler
Solunda uyur hazan kararýnca geceler
Aynalara bakamaz dört mevsimde eceler
Darýldý kalemlere sözlerden sökülürken...
Çýkmaz sokak kör kuyu aþýlmaz yüce daðlar
Umudun rengi solgun yüreði yara baðlar
Yasaklanýr varlýðý gözler durmadan çaðlar
Daraldý çemberleri gizlerden sökülürken...
Anlaþýlmaz varlýðý silinir deðerleri
Kýrýk dökük dünlerin aðrýsý eðerleri
Unutulan bakýþýn gönlünde alevleri
Yarýldý yürekleri közlerden sökülürken...
Sitem edince daðlar bakýþlarý nemlenir
Kalplerin bilmecesi kördüðüm düðümlenir
Mezalim ayrýlýklar gözyaþýyla demlenir
Yoruldu tebessümü yüzlerden sökülürken...
Hülya Akyýkdýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.