Elif ten Vav a mektuplar

Eyy benim ceylan gözlüm hasretle kirpiklerinden öptügüm satýrlar sana yazýlmak için varedilmiþ inan yazý senin için icad olmuþ Oku diyor ya yaradan sen için bu emir okumak sana yazmak bana pay edilmiþ sanýrým

Eyy hasretim sevdicegim içimin ormanlarýný ateþe veren kadýným insan ne için yaþarki diyorum bazen akþam kapýdan girince gözlerine bakabilmeli nöördün gadasýný aldýgým diyebilmeli adam Kadýný gülümsemeli sevdalýsýna karþýsýnda denizleri kýskandýran gözleri ile amma öyle mi bize hep satýrlar yazmak hasreti kelimelere dizmek düþüyor oysa elinde bir çayla gelmelisin yanýma oturmalýsýn karþýma ben aþk þiirlerinin þairi olmayým en çokta denizlere benzetmeliyim gözlerini nefesini meltemlere ve saçlarýn salkým sögütleri olmalý þiirlerimin o küçük burnun benim uhud dagým olmalý bakýþlarýn okçular tepesinden geçer gibi beni vurmalý her an ve baþýmý yaslamalýyým arap çöllerinden daha sýcak alev alev yanan yüregine sonra saçlarým alev almalý gögsünde yanýp küllerim karýþmalý sana ahh sevdigim kalemi tutmak ne zor bilsen adýn geçince kagýtta alýp baþýný nerelere gidiyor hemen ne hayaller hülyalar oysa ben çöllerde bir baþýna kalmýþ bir Ebu Zer im halbuki kovulmuþum üstelik birde kavmimden yeryüzünden mutluluk okkasýna batmamýþ hiç benim divitim Ayrýlýklarýn bitmeyen hasretlerin þiirleri kalmýþ bize
Gözyaþý okkamýz acýlar kalemimiz yokluklar kaðýdýmýz olmuþ hep ama boþ ver beni hadi ne istersen sana onu yazayým hülyalar hayaller aslýnda adýnýn ilk harfini yazýp kalemi býraksam kendi yazar inan seni Bitmez kelimeler konu sen olunca bir kez özledim desem binlerce kaya sökülüp gelir içimin yamaçlarýndan aslýnda özledim demek bile ayýptýr aþk dilinde uzakta olan özlenir görülmeyen varlýgý hissedilemeyen özlenir ruhu ruhuna karýþan içindeki kalbe ritim veren özlenirmi veya bunun adýna özledimmi denir bilmiyorum bence bunun tarifi baþka bir söz olmalý ama henüz bulunamamýþtýr esasen bunu anlatacak söz dizinleri yoksa özledim dermiyim aciz bence bu kelime bu hasreti anlatmaya

Yazýyorum sonra cebimde kýrýk dökük kelimeler aslýnda hitap sana olunca daha güzel daha anlamlý cümleler aslýnda içinde sen olmayan her cümle öznesini kaybetmiþtir yükleme bir eylem verememiþtir düþük bence cümle yapýsý bile aslýnda sana hitap etmeyen tüm Cümlelerin yazdýklarým þuursuzca düþüyor iþte satýrlara kalemin ucuna senin adýn degsin yeterki
Sen mektup say bir baþkasý þiir ben ahh ben ne önemi varki seni tanýmadan selam vermeden önceydi o ben þimdi sadece bir sen var ben mi boþ ver beni eski bir hikayeydi deyiver sen hani mektup dedimde orda kaldým soranlara selam denir sona gelince acele cevap beklerim yazýlýr ha birde olmazsa olmaz bir tekerleme sepet sepet yumurta sakýn beni unutma yazýlýr daha neler yazýlýr neler de ahh ama bilmezsinki belkide bunlarý sen dijital çaðda dogmuþun þanslýmýsýn yoksa dahamý þanssýz sen karar ver vel hasýl sevdigim yalan dünya ömür kýsa sana yazmaya sana doymaya yetmeyecek kadar kýsa hem de satýrlara ara verirken herkes nerden öper bilmemde ben kirpiklerini dudaklarýma saplarcasýna öpmek istiyorum býrak kanasýn dudaklarým býrak sana yazayýmda kansýn satýrlarým...
Sosyal Medyada Paylaşın: