insaný sevdiði vuruyormuþ
barutsuz,tüfeksiz hatta
binlerce kuþu havalandýrýr gibi patlamasý
ürkek arkadaþlarýmý birer birer kaybettim ilk
yürürken çürür otururken çürür aklým
resmi bir mührü yalarken ýslandý ilk dudaklarým
kafamda gizli bir feleyzof,erkekler kiralanýyor kusma nöbetlerine
mevsimlerin geçtiði yerde eriyen karlarýn
koynunda haç barýndan rus kýzýna kadar
her þey çýnlýyor gözlerimde
damarlarýmda bir aðýrlýk
beyaz tenimin irileþmesi gözlerimin önünde
þehre yaltaklanan bir köþe baþý
þarabýn dönmesi,rum terkediþi
þu kýzlarýn yýkandýðý derelerin
köpükleri kan kýrmýzýsý
vurdular vurdular vurdular
felek mi yoksa bu günah keçisi
binlerce üflendi bu armonikaya
nefes tükendi,boðumlanýp güðüm çekilen yaralarýma
babamýn ilk giydiði lastik ayakkabýlar
boþ bir ev
onlarca çocuk
boþver hepsini
tütün masumluðu ile öp beni
hatta ve hatta sarmalýsýn bir makinaya
demir yapýþmalý bize,ingiltereden sonra
ölmeli iþçilerim!
iflas bir adamýn sessizce ölmesi deðil elbet!
çocuklarýnýn gözlerine bakamadan ölmesi deðil
okul çantasý içinde boþ bir ekmek
bir su,bir meyve
taþýr gibi
yürüyorsun,yürüyorlar içimden
beþim,on beþim,yirmi beþim
yaðmurun boþanmasý dudaklarýma
berzah perdesi kalýn mý kalýn
durmadan geçiyordu zamanlar
arkadaþlarýmý kaybettim
sonra tekrar kaybettim
beþ lirayý bozdurduðum ilk gün gibi
aynalar karþýnda çoðaldý her þeyim
çýplak bir ergen cesedine
vurdu vurdu vurdu
saçlarýmý okþar gibi
yüzümde dolanan harfler gibi
gýrtlaðýmda tepinen bir þark kuþu gibi
þimdi yürüyemiyorum kýmýldamak bile ne çare!
namludan aþk beklemiyorum çevrilsin en içime
genelev çýkýþýnda bekleyen bir çaresizlik gibi
uçuyor bereketsiz kuþlar
kanýma karýþmýþ taþ parçalarý
memelerin çýrpýnýyor karadeniz etrafýnda
en güzel sevdiklerim vurdu beni
bazen bir kurþun ile içi dolu sahici
bazen bir isyanla
koþtum ayaklarým yapýþana dek
belki 2 saati geçti
yýllar geriye çekiliyor altýmýzdan
ay kayýyor saðnak yaðýþlara karþý
okyanus çekiliyor kasýklarýma
saçlarým kývýrcýk deðil artýk
keserle,testerelerle hatta ve hatta
bir akþam huzuru gibi rüzgarýyla öptü beni
çatlar göðsümdeki mahþer
patlar bir isyan türküsü
evet,balçýklý ellerinle vur beni
ýsýrganlý,dikenli,vurgunlu ellerinle vur beni
gavur boynunu keser gibi vur!
çeker gibi iti boyundan vur!
ay düþer gün düþer güneþ de düþer
vur!
beni en güzel sevdiklerim vurdu
göðsünde papatya açanlar hatta ve hatta.
’Mart
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Therese Levasseur Salıncak 8:2=0 Burası İzmir bayım Vurun sazı tellerinden Sabahın körü Sıcak rahle Ruhsuz adam. Trım trak Minik akordiyon