SENSİZLİKTEN

Bu bahar akþamýnda
Düþündüm, seni andým
Kapý zilim çalýnca
Gelmiþsindir sen sandým

Koþtum kapýyý açtým
Anladým ki aldandým
Kimse yoktu, öylece
Boþluða bakakaldým

Dönüp elime raftan
Bir kaðýt kalem aldým
Seninle yaþanacak
Hayallerime daldým

Seni anlatabilmek
Seni yazmaktý derdim
Seni tanýsýn bilsin
Bütün dünya isterdim

Kaðýdým kalbim gibi
Tertemiz bembeyazdý
Ýstem dýþý üstüne
Elim ismini yazdý

Ýsyan ettim aniden
Kendime kýzdým durdum
Neden seninle deðil
Sensiz evde oturdum

Karþýdaki duvara
Bilmem kaç yumruk attým
Galiba sensizlikten
Ben aklýmý oynattým
Mihmail Çakmak

Sosyal Medyada Paylaşın: