Umut Çiçekleri

Umut çiçekleri serpilmiþ kýrlara,
Fesleðenler,mor menekþeler yeþermiþ.
Kelebekler uçuþur,renk renk.
Gökkuþaðý sureti düþmüþ daðlarýn üstüne;
karþý yamaçta yankýlanan kaval sesi,
Bir sevda türküsünü çaðrýþtýrýyor.
Sevgi duyulan bir yürekten,
O saf temiz duygular...

Kekik kokuyor daðlarým,
Bir kartal süzülüyor gökyüzünde.

Sonsuzluk bir özgürlük içinde,
Seninle elele koþmak isterim;
Sümbül daðýnýn arkasýndaki hayalleri birlikte yakalayalým.
Çoþturalým dünyayý,evren coþsun!
Açýlsýn kýrçiçekleri;
Papatyalar,mor menekþeler.

Bekle bizi, biz geliyoruz,
Boynu bükük ardýç dalý!

Kýnalý kekliðim çýkmýþ taþlarýn zirvesine,
Özgürlüðe tetikte..
Avcýlar pusuda,kekliðe durmuþ,
Özgürlüðe aç!

Keklik bir yanda,
Avcý bir yanda..

Dur! Çiçeklerime dokunma,
Dokunma avcý.
Onlar benim Umut Çiçeklerim;
Onlar benim yarýným,soluduðum nefes,
Onlar vazgeçemediðim,
Onlar el deðmemiþ,kirlenmemiþ,berrak...

Bir gelincik gülümser bana;
Kuytu bir köþeden,taþlarýn arasýndan
Al al gülümser..
Belli ki o da hasret;
Kýrlara,daðlara,yeþilliðe,sümbüle,güle..

Þehir acýmasýz,
Þehir zalim,
Zalim taþ yýðýnlarý!
Sökmez bana;
Hayallerim sýnýr tanýmaz.
Výz gelir dört duvar.

Hüseyin Çýplak
Sosyal Medyada Paylaşın: