karartma

bütün suçu yavaþ yavaþ düþ kuran ellerime yükledim
onun parmak uçlarýndan kutsadým
açýlan yaralarýmý

anacan gölgesinin gözlerini aradým
dökülmek için dibine
en dibine
insan yüzlü sarý

ottum
ince ince beyaz bi kaðýda sarýlý
cýzýrtýlý pikap sesinden gelen
ilk çað kokusu
dehþet duman ertesi

ah anne
karnýndaki gibi derli toplu deðil hiç bir yer
tatarcýklar ve göletler
yýkýntýlarý mamur

ansýz kuþ sürüsü gibi yalpalanýyor
havada ölüm korkusu

göz göre göre geliyor karartma günleri
ellerim hep yüzüme çekili

nöbetle öksürüyorum
benimki üç beþ
týkanmaktan korkuyorum
daðlarým çýplak
rüzgarým beleþ

kaskatý kalmýþ geceye dikili gözüm
fena yýldýz yaðýyor
bütün tirenler
bütün gömüt baþlarý teyakkuzda

ah desem
vurulacam

içiçe geçmiþ iki aynanýn tam ortasýnda






Sosyal Medyada Paylaşın: