LASTİK PABUÇLARIM

LASTÝK PABUÇLARIM
toza topraða aldýrmadan
yüz, göz
üst baþ nasibini alýrdý kirden yana

komþunun bahçesinden
gizlice kopardýðým erik sonrasý
farkedildiðimde
hýzýma yetiþemezdi kimse
benden keyiflisi olmazdý hani

ben kim miyim
ben
burnunu elinin tersiyle silerken
bez mendili cebinde
her daim temiz
afacan ama bi o kadarda mutlu
lastik papuçlu çocuðum

hangi ara büyüdü bu þehir
hangi ara büyüdüm ben
yüksek kaldýrýmlarda
ince topuklarla sendeliyorum þimdi

renkli ýþýklarýn
þaþalý vitrinlerin cazibesiyle
girmiþim içlerine
duygusuz
beyin/s/iz insanlarýn arasýna karýþmýþým
kaldýrýmlar yutuyor beni

engel üstüne engel
çýkarken önüme
ha bire takýlýyor topuklarým

burnum akmýyor artýk
gözyaþlarýmý
kaðýt peçetelere silip atýyorum

caddeler cilalý pýrýl, pýrýl
toz topraða bulaþmýyor üst baþ
maskelenmiþ yüzler dolanýyor
kaldýrýmlarda

nerdeee
o hýnzýr bi o kadar da masum bakýþlar

aah o çocukluðum
toz toprak içinde dolandýðým yollarýn
özlemi düþüyor yüreðime
yaþamýmla birlikte pabuçlarda deðiþti

düþünüyorum da
mutluluðun tarifi
komþunun erik aðacýymýþ

bir de o hiç kirlenmeyen
cebimdeki mendilim

en sevdiðim ayakkabým ise
hani o beðenmediðim
lastik pabuçlarýmmýþ meðer
Sosyal Medyada Paylaşın: