dönüyordu masanýn ucunda ýþýk gelebilse pencereye kadar ah o kadar sandalyeler dün mutluydu bir kaç kiþi sabaha dek göðün mavi balonunu þiþirdi
dostluk beyaz bulaþýcý yel üstünde kayan bir þey tarafsýzlýk samimiyeti binlerce halin dönüþüp yorulduðunda karar vermesini bekleyebilirdi fakat saklý sevgililer istisna
azalýp azalýp durduk göz göze elin hizmeti perdeyi örtmek oldu havayý emip rüzgarý bitirdiðimizde yetinmeyi öðreteceðiz nefesimize
yalanlar arzular ve yol sevgiyle çiseleyen yaðmura gidiyoruz inci döküyor gök yolcularý tenimize þaþkýn ve þarkýlý rüyalar doluyordu tatlý penceremize.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.