Anladým ki sevgi denen þey yalan Harabeye dönen kalp, ondan geriye kalan Dururken yerimde yanýyor içim Kalmadý ne halim, nede halimi soran
Yine kaldým pencereme konan Bir kanadý kýrýk serçe ile ben Ne can olmuþ nede canan Çok sevdiðim kirazlardan ayrýyým ben
Kelimelerde kaldý her þeyim Sen çileksen ben ise neyim Delicesine esen rüzgar dalga dalga Alýp götürdü kalmadý hiçbir þeyim
Ýþte verilen sözler, bilmem ki nerde Duygular yüklü, korkunç bir sel Unutamam, gül olup kokladýðým her yerde Bir ses, bir koku çeker kendine haydi gel ne olur gel
Sen kalbimde yer aldýðýn gün Duygular bayram etti, gözle ise düðün Ýçim yanýyor, derler ki ince hastalýk Yandý sevgi denen þeyin kalbime düþtüðü gün
Sevgi kelimeleri dökülürdü tane tane Önceden yazýlmýþ, dilinde hazýr bahane Ben kanatsýz meleðim diyorum Sen ise, yalancý, düzenbaz ve bilmem daha ne
Bilmem ben mi kelimeler mi yalancý Kalbime saplanan söz býçak gibi verir sancý Unutmadým, sen benim yine her þeyimsin Çaresizim senin için olmuþsam yabancý
Anlayacaðýn penceremdeki hayali dost O yaralý, ben yaralý, ayný zamanda kararlý Kalp isyankar, etmiþ her þeye pay dost Açma bir daha ne olur o çok kararlý
Sarmaþýk gibi saran sevgin Aþkým diye söyleyen dilden emin Matem tutar þekerim hayatým her þeyim Ýniltiler içinde yanaklarýmý okþayan elin
Ben yaralý geyik sen ise ceylan Yaðmursuz oluyor vücut da heyelan Ýki bin on sekize uzayacak mý zaman Yalan sevgi denen þey yalan
Sami Yüce25/04/2008/ Ýstanbul Sosyal Medyada Paylaşın:
samiyuce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.