BENİM DERDİM ÇOK BAŞKA

Derdim Baþka

Sanma ki derdim güneþten ötürü;
Ne çýkar bahar geldiyse?
Bademler çiçek açtýysa?
Ucunda ölüm yok ya.
Hoþ, olsa da korkacak mýyým zaten
Güneþle gelecek ölümden
Ben ki her nisan bir yaþ daha genç,
Her bahar biraz daha aþýðým;
Korkar mýyým?
Ah, dostum, derdim baþka...
Orhan Veli


Ben ki bunca yýl yýðmýþým
Onca derdi üst üste özenle
Basmýþým baðrýma ‘iyi ki varsýnýz’ diye.
Avuç açmýþým her gördüðüme;
Ne olur derdinizi bana satýn açgözlülüðü ile.

Ne omuzlarýmda aðýr bir yük,
Ne kaderimin söz geçiremediðim yazgýsý
Saymýþým ben onlarý
Hiç biri zerrece dert deðil KÝ bana.

Ah dostum ah!..
Sama ki derdim aðaçlarýn yalancý bahara kanýp
Vakitsiz açmalarýndan
Turnalarýn beklenmedik erken göçlerinden
Ya da bir daha aþýk olamamaktan ötürü...

Yok dostum yok!
Benim asýl derdim çok baþka...
Sen bunu anlayamazsýn.
Benim derdim;

“Çýnarlý, kubbeli, mavi bir liman.
Sen beni o limana çýkaramazsýn... “






Sosyal Medyada Paylaşın: