BİR GÜNÜN KISA HİKAYESİ

Tam da kýþýn ortasý; hava ise ýlýman
Adam ýlýman…
Yaðmur yaðýyordu
Lodos kesmiþti kýþýn sertliðini
Ýþte böyle Yaðmurlu ve lodoslu bir günde;
Adam; çakmaðýný sigarasýný cebine koydu.
Bir omzuna her zaman ki siyah çantasýný;
Bir omzuna; fotoðraf makinasýný koydu.
Ve adam evinden çýktý;
Tabanlarýný taþlara;
Bedenini kaldýrýmlara;
Aðýrlýðýný dünyaya;
Ruhunu boþluða koydu.

Yürüdü uzun adýmlarla...
Saðýna bakýndý; merhaba…
Soluna bakýndý; merhaba
Ötesi yoktu merhabalarýn...
Fotoðraf karelerine; merhabalar koydu.
Yürüdü uzun adýmlarla;
Ýçe doðru yürüdü, yürüdü;
Hüzünler koydu...

Yürüdü uzun adýmlarla;
Kýrmýzý köprüden geçti;
Aðlayan kaya, Niobe,
Niobe bu gün daha çok aðlýyordu;
Çünkü; yaðmur yaðýyordu
Spil etekleri...
Biraz öte de deðirmen boðazý;
ve hemen yakýnýnda kýr kahvesi.
Yaðmur yaðýyordu.
Koþtu Ýçeri girdi.
Oturgacýný sandalyeye koydu;
Kollarýný masaya koydu;
Çakmaðýný, sigarasýný ve kitabýný koydu.
Kendisini bir kýr kahvesine koydu;
Gözlerini; daðlardan selam getiren köpüklü suya koydu.
Düþüncesini koydu, özgürlüðünü koydu.
Fikrini koydu, felsefesini koydu.
Doðayla baþ baþa; yalnýzlýðýný koydu.
Sýradanlýðýný koydu, sýradýþýlýðýný koydu.

Sonra garson geldi, gitti, geldi
ve masasýna
Cezve, kahve fincaný ve bir bardak su koydu.
Bir bardak su ve bir fincan kahve;
Bu ikilinin týlsýmlý yapýsýný koydu.
Hafifçe çalan müziðin týnýsý doldu içine;
Derinden bir iç çekti ve;
Damla damla yudumladý kahvesini.
Sihri serpiþti üzerine.
Ve adam yüreðine;
Yaþama sevinci ve huzuru koydu.
Kendini dünyanýn tam göbeðine koydu.
Yaradanýna þükrünü koydu.
Ekrem SAYGI
18.01.2017 Manisa
Sosyal Medyada Paylaşın: