Dört mevsim

Dört mevsim yüreðimi bahar kokusu sarar
Yeþillensin diye papatyalara su taþýrým
Göl kenarýnda canlanýr tomurcuklar
Yürürken kokusunu içime çekerim

Þiirleri avuç içime alýp sarýp sarmaladým
Umurumda deðil yere düþen devirgen sözler
Kalbimdeki aþkla çýrpýnan kusursuz denize
Bakýþlarýna gecenin bir vakti içim eriyip gider

Minnet çekip geceye yaþa, dur dedim
Akýp giden zamaný ellerimle tuttum
Gözler anlatýr aþkýn þiddetinden, narýnda
Bülbül öter, gül açar dötr mevsim sabahýnda.


Sosyal Medyada Paylaşın: