Bir fýrtýnamýdýr þu gelen, yoksa bir kara bulut mu ne, Göðüs gerdi Mehmetçik gözünü kan bürümüþ yüz binlercesine, Denizden ve karadan üþüþtüler Türk’ün üstüne, Kurþunlar,þarapneller yaðdýrdýlar siper olmuþ gövdesine,
Bir anda Allah, Allah nidalarý göðü yarýp arþa çýktý, Kendini öne atýldý, ümitlerini hayallerini geride býraktý, Tüfeðinde mermisi bitti bileðiyle süngüsüyle çarpýþtý, Ýþte o zaman dünya bir kez daha Allah’ýn ordusuyla tanýþtý,
Düþmanýn haberi yoktu, bir efsane duruyordu karþýsýnda, Onbinlerce melek gökten inip saf tutmuþtu, Mehmetçiðin yanýnda, Analarýn tekrar, tekrar hatmettiði yüce Kur-an avucunda, Destanlarýn en þanlýsý kanla yazýlýyordu Gelibolu’da,
Ya Allah deyip te sýrtladý üç katýný Seyit Onbaþý, Ýþte böyle yiðitlerdi kazandýran bu savaþý, Galibiyetten vazgeçemeyenler ister oldu barýþý, O gün herkes anladý azizdi bu vatanýn her karýþý,
O aný görseydin sende derdin bir Türk dünyaya bedel, Þu gördüðün manzara, Ýstanbul’un fethi kadar güzel, Çok nadir görmüþtür böyle yiðitleri ebet ve ezel, Çünkü onlara yardým ediyordu elbette ilahi bir el, …
Hani kendinden emin general saat beþte Marmara, Saat beþi geçince tüm dünyaya oldunuz maskara, Tüm hayallerinizi bir bulut kapladý kocaman ve kapkara, Þahit oldu dað, taþ, bütün her þey Osmanlýnýn son þamarýna,
Ceylan avýna gelip aslanlara av olmuþtu düþman, Ne denli yanýldýðýný geçte olsa anlamýþtý o zaman, Daðda taþta neydi akan denizlerde neydi taþan, Ýþte Türk’ün imzasýydý bu, oluk, oluk kýpkýrmýzý kan,
Ey kaçan düþman, burasý Trakya, burasý Anadolu, Bu vatanýn yiðitleri, kýrar topraðýna uzanan her kolu, O Alemlerin Sultaný ki Allah’ýn en güzel kulu, Ýþte bu vatan da Yüce Peygamberin ümmetleri ile dolu,
Ne anlatacak sana bir kulak ver tarihten esen yele, Geçmiþin tozdan görünmez raflarýna yak bir meþale, Ey Aga Memnon’lar burasý Priam’ lý Truva’mý bakýn hele, Burasý çelik yüreklerden surlarý olan ÇANAKKALE,
Sosyal Medyada Paylaşın:
mavitükenmez Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.