Ýnsan bir kere sever. Kalp sevdiðini bir kere söyler. Týpký yaþamak ya da ölmek gibi. Týpký yanmak ya da sönmek gibi. Kül olmak ya da savrulmak gibi. Canýn çýktýðý bedene dönmediði gibi. Külün tekrar yanýpta sönmediði gibi. Ýnsan bir kere sever. Kalp sevdasýna bir kere gider. Ýlk aþkým diye bir þey olmaz. Tek aþkým olur. Evveli bulunmaz. Bir gönüle birden fazlasý sýðmaz. Sevilen bitse de aþk bitmez. Seven gitse de kalp gitmez. Söz biter, Birliktelik biter, Yazý biter, Þiir biter. Hatta araya mesafeler de girer. Ama aþk bitmez. Çünkü adam gibi adamlar, Bir kere sever. Baþka mümkün deðil sevmez. Sadece tek bir kiþiye sevgili der. Baþkasýna imkaný yok demez. Aþk kapýyý bir kere çalar. Sonrakiler sadece gönül oyalar...
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.