İÇİMDEKİ ŞEHİR

bir þehir var içimde sana dair
etrafýnda nöbet tutan hevesler
kavrulmuþluklarýyla
ellerinde meþaleler
seni bekliyorlar

ben çýkmaz sokaklarýmý yýrtarcasýna
açmaya çalýþýrým gün be gün
düþlerim tavan yaparken sancýlarýyla
dur durak bilmediler bir uzay gemisi gibi
dönüp durdular hava boþluðunda
belki trenle gelirsin diye çöktüler
demir raylara

bir mevsimin kýrýk kanadýndan
savrulurken zaman
sensizliðin zemherileri
doluyordu þehrimin iliklerine
anýlarým her gün tutuþur
güz yangýnlarýyla


þimdi ýþýklarý sönük içimdeki þehrin
sen gelene dek yanmayacaklarda
aralarýnda fýsýldayarak konuþurken
en küçük haylaz düþüm onlarý duyup
bana haber verdi

eðer bir gelsen var-ya
bütün ýþýklarý yanacak içimdeki þehrin

geceler gündüze dönerken
kuþlar elektrik tellerine konup ötecekler
hardal çiçeðinin göbeðinde seviþecek arýlar
meltem yayla serinliðiyle
çiçeklerin kokusunu yayacak
þehrimin sokaklarýna

mevsimlerin en güzeli seninle gelecek
yeþerecek tüm çiçekleri bahçelerin
dudaklarýnda açacak güller
saçlarýnda haným elleri
kaþlarýnda çimleri getireceksin

hadi gel güneþ açsýn
saçýlsýn huzmeleri cadde sokaklarýma
bayram etsin düþlerim
ben gözlerinde ölene kadar


Sabahat Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın: