progresif düşlere giriş

acýnýn kesik üslubunda kalmýþ sözcükler
raylarýn nefret dolu gýcýrtýlarýný çiziktirir kartonlara
el greco karanlýðý ve çýrað ýþýðý
antik gecelerin ikonlarýnda yozlaþýrken hýzla
beyaz ellerini öptürür o karadul yeniyetme

kýrkikindi ve yaðmurun kuduruðu doðu tarafýnda
hýzla geçiyor toprak yollu mezralarýmýzdan
yýlký bir atý yularýndan tutup ölüme tutuyoruz yüzünü
ve evlerimiz kurganlara dönüþüyor
mezarlarýmýzda uyuyoruz
içimizin kristal galerilerinde solgun krizantemler açýyor
soluduðumuz karbon ýþýl ýþýl dehlizlerde
emekleyerek baðalarýmýzý kýrýyoruz

eski yolculuklarda kalmýþ sarhoþluk
sapkýn bir yarý tanrý elinden çýkmýþçasýna

eski defterler, kaligrafik acýlara gebe
engebeli yýlanlar deri atýyor sýcaðýmýzda
bugünün alýnmýþ integrali
dünü boðuyor kucaðýmýzda
bir harf, bir dert, bir kesik sözcük
hýçkýrýyor yaralý bir yýrtýcýnýn diyaframýnda
ellerimiz kan içinde

ve bu bayramý yüzümüze buluyoruz
nereye kaçarsak o yönde, hep aksine kendimiz oluyoruz.
Sosyal Medyada Paylaşın: