Affetmeyeceğim
Affetmeyeceðim
Bu günlerde küskünüm kýrgýným
Affetmeyi düþünmüyorum kimseyi
Her defasýnda haykýrsam da gerçeði
Meðer gerçekler aðrýtýr olmuþ herkesi
Oynasaydým onun bunun gururuyla
Biraz yalan kat saydým iþin içine
Kandýr saydým her kesi herkes gibi
Yapamazdým ki bize yalan öðretmediler
Sevdiðimiz tek oldu ölürcesine sevdik
Hasreti ýzdýrab ý mýhladýk yüreðimize
Özledik ama pes etmedik savaþtýk
Belki bir gün gelir diye umutlandýk
Yeri geldi gündüzümüz karanlýk oldu
Bazen ölümlere yürüdük yürütül dük
Yaz ayýnda zemheri soðuðunu yaþadýk
Derdimizi yalnýzca kendimize anlattýk
Bazen göz yaþlarý sel oldu bazen sustuk
Bakýyorum da þöyle geriye düþünüyorum da
Biz kendi mezarýmýzý kendimiz kazmýþýz
Selasýný okutup dualatmýþýz bir de
Asla affetmeyeceðim kendimi inandýðým için herkese
Meryem Alhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.