KAN, CAN VE DÜNYA (259)

KAN, CAN VE DÜNYA (259)

Bir gökyüzü vardýr bir de yeryüzü.
Arada dolaþan kimlerdir kimler.
Ayyaþ Bekri olmuþ þarap niyazý.
Üstünde gezilsin ezilsin çimler.

Hakim kalem kýrar idam verince.
Anlamýyor sanýk düþmüþ sevince.
Ölüme hak diyor belki kendince.
Mezar gündüzü de bir gece eyler.

Ressam fýrçasýný kýrmýþsa eðer.
Tablosudur ona en büyük deðer.
Boyalara aþýk olmuþmuþ meðer.
Sevda þarkýsýný renklere söyler.

Bu mutlu hayattýr yaþanýlasý.
Gayrýsýna zordur alýþýlmasý.
Dert verir kötüye bulaþýlmasý.
Dostlar ceminde de çalýnsýn neyler.

Kum zerrecikleri uçuþa dursun.
Rüzgarsýz ortama gelsin buyursun.
Niyeti ne ise hemen duyursun.
Ses versin rüzgara içilsin meyler.

Bakýyorsun kimse insan olmamýþ.
Aramýþsa bile yol bulamamýþ.
Kadýnlara sevgi saygý kalmamýþ.
Deðer eder olmuþ lüzumsuz þeyler.

Zayi Ozan diyor, aþksýz mý dünya.
Ömür gelmiþ geçer meþksiz mi dünya.
Herkes bir antika eskiz mi dünya.
Yaþama en deðer yer imiþ köyler.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 17 Mart 2017 Cuma
Yayýn : 18/03/2017 Cumartesi
www.edebiyatdefteri.com/siir/1085614/

Þiirin hikayesi:
Bu þiir, Sayýn Ezgi Deniz Hanýmýn ’’Boyasý Kan’’
isimli þiirinden esin alarak yazdýðým bir þiirdir.
Kendisine teþekkürlerimi ve saygýlarýmý sunuyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın: