ŞEHİTLER
Hüzün çöktüðünde güle, laleye
Silkinip kabrinden çýkar þehitler.
Kahramanmaraþ’tan Çanakkale’ye
Bir baþtan bir baþa akar þehitler.
Sanmayýn keserler dünyayla baðý.
Hep görürler dalgalanan bayraðý.
Topraða basýnca düþman ayaðý
Kim bilir, ne acý çeker þehitler.
Er olan kalýr mý bu yolda dýþta?
Çarpýþýr durmadan tipide, kýþta.
Yemen, Dumlupýnar, Sarýkamýþ’ta
Mehmetçikle süngü takar þehitler.
Susadýkça su verirler selviye.
Kabrimiz gölgesiz kalmasýn diye.
Ay ile yýldýzý solmasýn diye
Bayraðý kevserle yýkar þehitler.
Duada tutalým ellerimizi.
Gafil sanmasýnlar hallerimizi
Þevkten kopan gönül tellerimizi
Görünce boynunu büker þehitler.
Topraða su gibi kanýný verir.
Ömrünün en mutlu anýný verir.
Vatanýn uðrunda canýný verir.
Þehit olmak ister tekrar þehitler.
Ezanlar tül gibi sararken arþý,
Ýnler Gelibolu, Aynalý Çarþý.
Okunurken hele Ýstiklal Marþý
Doðrulup, ayaða kalkar þehitler.
Þehit ölmez, bizim gibi diridir.
O, belki de içimizden biridir.
Yerde, gökte asýrlardan beridir
Burcu burcu cennet kokar þehitler.
Rabbim, bu makamý bize de vere.
Alný açýk varmak için mahþere.
Bir zeval gelir de düþerse yere
Kaldýrýr, sancaðý diker þehitler.
Edirne’den görür Kars kalesini,
Sakarya’da duyar Nil’in sesini,
Girne’deki zafer meþalesini
Ta Kocatepe’den yakar þehitler.
Yanýk Ozan, vatan millet yaþýya
Al sancaðý omuzunda taþýya.
Seyit Onbaþý’yla karþý karþýya
Maveradan bize bakar þehitler.
2013 Sakarya
Muhammet AVCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.