NEME GEREK

Gönlümün sultaný sensin tek yârý;
Gelin neme gerek, kýz neme gerek.
Yeþerttin baðýmda ayvayý, narý.
Bahar neme gerek, yaz neme gerek.

Burcu-burcu koktun gonca gülümde.
Kan veren yapraksýn yeþil dalýmda.
Düþmez bir naðmesin her an dilimde;
Bülbül neme gerek, saz neme gerek.

Seninle son buldu gönül tasasý.
Yalnýzlýktan yana tutmam ben yasý.
Ömürlük dostumsum, dostlarýn hasý;
Seyran neme gerek, haz neme gerek.

Çýnlayan naðmesin, bitmeyen þarkým.
En güzel þiirsin, en içli türküm.
Yaktýn, ateþlerden kalmadý farkým;
Alev neme gerek, köz neme gerek.

Paylaþtýn benimle dostluk kelâmý.
Ýlhâm verdin bana, sundun kalemi.
Aþk yurdu gezdirdin, gördüm âlemi;
Seyyâh neme gerek, göz neme gerek.

Sensiz bahar bana çölden de beter.
Sevgin, sadâkatýn burnumda tüter.
Aþ ekmek istemem, sen varol yeter;
Biber neme gerek, tuz neme gerek.

Bitmez dünya derdi, hem de pek yaman.
Ýsterim yanýmda olasýn her an.
Ýçim serinliyor güldüðün zaman;
Pýnar neme gerek, buz neme gerek.

Kolum, kanadýmsýn hayat yolumda.
Kederli mutluyum kendi hâlimde.
Nideyim serveti sensiz âlemde;
Çoðu neme gerek, az neme gerek.

(Kederli Ozan/Almanya 16.03.2005)
Sosyal Medyada Paylaşın: