Niyazsın
Ey gönül...
Neden bu kadar
Acýnacak durumdasýn, gamlýsýn
Hangi vefalý dost için þehnaz olan hazansýn
Fani dünya içinde varlýðý olmayan, yorganý bulunmayan hicransýn
Her gece aklýný yitirmiþlerle bir aradasýn, sana nazar edenler adýna ne sefil bir niyazsýn
Hiç...
Ýhtimal vermez
Hemde inanmazsýn
Ateþler yakar yüreði hala uyanmazsýn
Mesut, bahtiyar olduktan sonra yananý hiç anlamazsýn
Tapýndýðýn tutkular çöker beklemediðin zamanda vakit geçmiþtir aðlasan da duymazsýn
Derd-i firakýn...
Ýle bir hoþ oldum, düþtüm mey’e
Ararým, sorarým, hayale dalar, bakarým ney’e
Her nefes, her ritm, her hassasiyet nail olmalýdýr ümitlerine
Ben güzel nazar etmeyince, öðrenmeyince, namert olurum hakikatlere
Yüreðim sürgündür hasrete, firkate, meftun olduðu deðere, tutku deðil, arzu deðil, ömür kitabý þan, þöhret için deðil, nail olmaktýr sevdiðine
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.