Can Bile Canımı Sıkıyor Baba
Divane baþýmda yeller eserken
Seni duymuyordum, of oðul derken
Bana dediklerin, çekip giderken
Þimdi birer birer çýkýyor baba
Sana yoldaþ gibi olamadým eþ
Hep senin sýrtýndan geçindim beleþ
Ondandýr ki içten bu dert, bu ateþ
O gün bu gün beni yakýyor baba
Sen yokken çýrpýnýp ahu zarýmla
Hala sürünürüm kalan yarýmla
Seni düþündükçe gözyaþlarýmla
Ýçimde þimþekler çakýyor baba
O eski oðlunu gel de gör þimdi
Bütün yelkenlerim yerlere indi
Ne kadar dert varsa sýrtýma bindi
Yavaþ yavaþ beni yýkýyor baba
Seni bilemedim o zaman seni
Gözüm görmüyormuþ asýl seveni
Þimdi piþmanlýkla ben inleyeni
Gelen kancasýna takýyor baba
Meðer diken imiþ gül sandýklarým
Terk ettiler, o gün inandýklarým
Aðýta döndükçe hýçkýrýklarým
Eller dönüp dönüp bakýyor baba
Ne olur ki artýk var olsa vefam
Ýþ baþa düþünce kalmadý sefam
Hele günden güne arttýkça cefam
Can bile canýmý sýkýyor baba
Çare arýyorum derdime çare
Mülk desem kalmadý bir metrekare
Çulum delik deþik can pare pare
Ömrüm sel hýzýyla akýyor baba
Saçlarým aðardý tenim sarardý
Gözlerim yoruldu ferim karardý
Artýk günlerimin kalmadý ardý
Ecel nefesimi týkýyor baba
Murat Demir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.