Biri Vardı

Biri vardý, benimle hayatý paylaþtý,
Ne Ýstanbul’da ne de Ýzmir’de beni býrakmadý,
Benim yalnýzlýðýmý paylaþtý,
Benimle birlikte oturup az mý aðladý?

Ege Üniversitesinin bahçesinde,
O da yandý benimle birlikte,
Ben, bebeðimin cansýz bedenine bakarken,
Yaþlar dolmuþtu gözlerine.

Bornova metroda kaldým çýðlýk çýðlýða,
Koparýrken feryatlarý, bakarken yavrumun tabutuna,
Aldý, sardý beni kollarýna,
Þahit oldum kalp atýþlarýna.

Olsaydý eðer metronun dili,
Anlatýrdý iki kardeþin ne çektiðini,
Ben yanarken yavrumun gidiþine,
Kardeþim yandý her ikimize.

Ecrin ’ ý kaybettiðimde kaldým tek baþýma,
Kardeþim yoktu bu kez yanýmda,
Memur olarak atanmýþtý Ýstanbul’a,
Kötüyüm diye geldi yanýma bayramda.

Herkes giderken bayramda bir yerlere,
Kardeþim býrakmadý, geldi desteklemeye,
Bayram boyunca sadece oldu yanýmda,
Bazen saatlerce konuþmadýk, oturduk balkonda.

Dinledi bütün gün sessizliðimi,
Tek bir söz bile etmedi,
Ben aðlarken ýslandý gözleri,
Hiç býrakmadý, tuttu elimi.

Her ihtiyacým olduðunda Elif’im yanýmdaydý,
Ödenir mi bilmem kardeþ hakký?
Biri vardý, o benim canýmdý,
Her caným yandýðýnda buradaydý.

Kardeþimdeðil, o benim caným,
Ýlk üniversiteye gidince ayrýlmýþtým,
O zaman Elif’im adeta yýkýlmýþtý,
Þimdi Elif gidince ablasý yýkýldý.
Sosyal Medyada Paylaşın: