Benim akýllý adým seslerim!
ne çok güveniyorum size bir bilseniz
gýcýrtýlý takunyam,katýr sandaletim
gider gibi mehtaptan,bir çan sesine karþý
dur durak bilmeyen bu gök þakýrtýsý
çatlatýrcasýna çatýrdatýyor çenemi
diþlerim soðuk bir küvet günü titriyor
ellerim yaðmurlarý
taþýr taþýr taþýr
hatta patlar bir gök yeniden
kuzeyimizde rusya var
solumuzda deliler
verdiler verdiler verdiler
kýrým kýrým kýrýldý bir ülke
vagon artýðý onlarca beden
yorgun demir kemirir lastiði
saat gece dört
hýzla ilerliyor
yaðmur,çöl,gökyüzü
hepsi bir anda çöküyor üstümüze
gider gibi mehtaptan,bir çan sesine karþý
benim akýllý adým seslerim!
ne çok güveniyorum size bir bilseniz
yataðýmda unuttuðum on sekiz yaþým
daima özlediðim kýzlýðým
adamlar atýlmayý bekliyor trenden
öldük belki çokça öldük
yeniden öleceðiz
bu tren durmayacak
bu zulüm durmayacak
benim akýllý adým seslerim
bizi kimse duymayacak!
’Kýrým katliamýna bir merhem
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Therese Levasseur Salıncak 8:2=0 Burası İzmir bayım Vurun sazı tellerinden Sabahın körü Sıcak rahle Ruhsuz adam. Trım trak Minik akordiyon