iri bir gardiyan içimde sahipsiz bir piçi yakýyor o paslý sandalyede acýya dirençli deðil içine uzayan dikenlerden dudaðýný ýsýran kýrýk bardaklardan ölümle öpüþen, infaz odalarýnda
gökyüzünün geceyi kestiði yerden anlamsýz paraleller birikiyor uzun boylu bir vezir sofraya seriyor topraðý dar bir oyukla derininde ellerinde elektrikli oyuncaklarý çýplak çocuklarýn üzerinde
tütün ve teskin tamam asabilirsin karanlýða hevenkleri koptuðu zaman ses, flarmonisinden ve kuzeyden esen rüzgar çýldýrdýðý zaman paslý çivilerle çak beni ruhumun en kemikli yerinden
Sosyal Medyada Paylaşın:
sehran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.