NAFİZ NAYIR HOCAMA
1983 yýlýnda Orta 3. Sýnýfta Türkçe Hocamýzdý, Kýymetli Nafiz NAYIR Hocam.
Erdemli’de bir neslin hafýzasýndan silinmeyecek izler býrakan, bize Dede Korkut Hikâyelerini tanýtan ve sevdiren, millî ve manevî kimliðimize ait kadim deðerleri idrak ettirerek bu günkü fikrî yapýmýzda önemli katkýlarý olan Muhterem Hocamýzýn resmî doðum gününde küçük bir hatýra.
Orta Mektep üçte, sene baþýnda,
Ýlk anda birazcýk gizdi Hocamýz.
Gençti lâkin aklar vardý baþýnda,
Ýçten içe yanan közdü Hocamýz.
“Bir Þair Ölünce” çekilen sýzý,
“Yaslý Aðaç” nasýl üzerdi bizi.
Kýrým Türkleriyle solarken yüzü,
Uzaklara dalan gözdü Hocamýz.
Dede Korkut, Kayý, Kýnýk, Bayat’ý,
Yudum yudum verdi bütün hayatý.
Destanlara mühür vuran hey’eti,
Küçük dünyamýza yazdý Hocamýz.
Gönül ehli nice kalpler kazandý,
Duruþumuz “Töre” ile bezendi.
Elinde kopuzu bazen ozandý,
Maziden seslenen sözdü Hocamýz.
Cümle âlem þahit herkes biliyor,
Þiire sevdamýz ondan geliyor.
Ektiði fidanlar meyve doluyor,
Hedefi gösteren “gez”di Hocamýz.
Zaðlý kýlýç bir kez çýkmýþ kýnýndan,
Giden alpler dönmez artýk akýndan.
Öðütleri gelir hâlâ yakýndan,
Gurur tablosunu çizdi Hocamýz.
Gazi Hüseyin KILBAÞ
14 Mart 2017 KÝLÝS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.