DERSİNİZ

DERSÝNÝZ

Gün gelir de düþersem, rüzgar önüne
Kaybolup da gözlerden, uçarsam göðe
Elvedasýz gidiþim, gelirse dile
Zamansýz dalýndan, koptu dersiniz

Yüreðimde büyüttüm, doymadým güle
Acýsý bana kaldý, semere ele
Sýrtýmda hançerleri, saymadým bile
Ahde vefa demeden, gitti dersiniz

Aramýz düzelmedi, bir gün felekle
Dedi yuvadan düþmüþ, kimsesiz serçe
Daraldý artýk dünyam, sýðmam bir yere
Bir hayýrsýz aþkýyla, göçtü dersiniz

Yürüdüðüm düz yollar, oldu engebe
Tüketmiþim nefesi, boþa bilmeze
Görünmedi gözyaþým, aktý kalbime
Ufuklarda gözleri, kaldý dersiniz

Günahýmmýþ özverim, çektim hep çile
Ýstemedim hep verdim, bu kader niye
Duygularým akmaz sel, derttir bedene
Musalla kurtuluþu, mesut dersiniz

DAVUT TUNÇBÝLEK
Sosyal Medyada Paylaşın: