Hep duyardým yokluðu baþkalarýndan. Kýþ gibi çökünce baharýma , Kesince umut dallarýmý da ... Ýþte o an anladým, Ve bir köþeye geçip sessizce aðladým.
Ne sýrtýný sývazlayacak,bir el belirir mechulden. Ne de göz yaþýný dökecek,bir omuz vardýr düþersen. Yokluk belirmeye durunca ufukta, Çaðrelerde tükeniyor lügatta. Kuþ olupta uçuyor eþin dostun, Yarasanýn dahi uçamadýðý karanlýkta.
Serseri kurþun gelir ,seni bulur , Eþin dostun tanýmaz olur. Çile ,gam, keder ... Heder eder ulan adamý! heder!
Mustii Yaman
12/03/2017 Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustii Yaman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.