gece karanlýk,gece sessiz. iki dirhem bir çekirdek hayalin dikilmiþ tam karþýma. saçým sakalým birbirine karýþmýþ oysa benim. ve tarifsiz renkler vücudunda. Dokunmak istiyorum.zamanýn dokunduðu gibi bana. Ellerim acýyor!
Hiç aþký bir güne sýðdýrdýðýnýz oldu mu sizin ? Alel acele öptünüz mü parmak uçlarýndan Aþkýn ? Tamda altýndan kiraz küpelerinin, kokladýnýz mý tenini ? Parmaklarýnýz dolaþtýmý kýnalý saçlarýnda sevdanýn ? Bir þiire sýðmayan sen ! Söyle ! Nasýl olur da sýðarsýn ki bir güne? Sensiz geçirdiðim her günü anlatmak isterken sana, Bir günün yarýsýný gözlerini izlemek diðer yarýsýný susmakla meþgul olduk... Belki en güzel sessizlik anlattý bizi. Belkide sessizlikti sevdiðimiz. Yalnýzým sevdam,düpedüz yalnýz,düpedüz çaresiz. Kalp yaralý, Özlemlerin acý. Baya baya soðudu havalarda, Biraz üþümüþlük var içimde Biraz yorgunluk. Biraz da sen aklýmda...
YÜCEL AY
Sosyal Medyada Paylaşın:
cubel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.