Yıpranmıştı

Nasýl...
Bir arzu ve meraktý
Ýstanbul’a göç etmek asýldý
Hayal ve hülyalarýnda bir baþkaydý
Yeni evlenmiþ olan ve
heveslerine doymayan canlardý
Ne varsa el de avuçta niyetlenip,
karar alýndý ve yolculuk baþladý
Adam çalýþkan bir insandý,
kendine güven tamdý, güle,
oynaya umutlandý
Ellerinde olanlarla zar,
zor üç ay geçirdiler, ev kirasý sair
masraflar artýk daraltmaya baþlamýþtý
Eskiden gözleri parlayan,
neþe, sevinç saçan insanlar suskun
ve sabýr hanesinde kalarak çare arýyorlardý
Kýþ þartlarýnda iþ bulamayan adam
bazen pazardan arta kalanlarý
toplamak zorunda kalýyor
ve bunu ona çok aðýr geliyordu
Taze gelin çalýþmak istiyordu
fakat bunu
kocasýna söylemekten çekiniyordu
Her akþam gözlerinde
bir umut arýyor ve en sakin bir anýnda
meramýný anlatmak istiyordu
Fakat ne yapacak ve nerede çalýþacaktý,
bunlar cevabý bulunmamýþ sorulardý,
akla gelen çocuk bakmak
veya ev iþlerine gitmekti fakat
buna kimler aracý olacaktý, hayal
ve hülyalar zamanlar yýpranmýþtý

Al...
Bir saz eline
Telli mi, nefesli mi olur
Ben bilmem sen bak keyfine
Bir insan nitelik ve liyakat sahibi deðilse
Akortsuz saz gibidir,
ne yapsa ahenksizdir, anlamak böyledir
Bilmeden, anlamadan, öðrenmeden,
araþtýrmadan inanmak ne içindir
Akýl bilgiye,
bilgi muhakemeye ve tecrübeye,
hikmet ve irfana vakfedilmezse kulluk kimedir

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: