İnsan Yükü Ağır Olur
Ýnsan yükü aðýr olur çekilmez
Kulu kula muhtaç etme Allahým
Oðlun, kýzýn olsa yine deðiþmez
Onlara da muhtaç etme Allahým.
Kimin yanda kalacaðýn bilinmez
Nerde olsa hiç kýymetin bilinmez
Her zaman aranmaz, gidip-gelinmez
Gözü yolda koyma bizi Allahým
Bir merdiven çýkamaz, inemezsin
Aðrýn vardýr, sebebi bilemezsin
Canýn istese bile yiyemezsin
Umduðumdan geri koyma Allahým.
Otursan, kalksan da hepsi suç olur
Yediðin zarar, tuttuðun kar olur
Cevap vermesen ar, versen suç olur
Hikmetine sual olmaz Allahým.
Uzaklaþsada bir zaman çocuklar
Daima içinde hatýrlanýrlar
Ebeveynin þarj aleti torunlar
Sevgisini eksik etme Allah’ým
Ýhtiyacýn olur gideremezsin
Yarým saat bile gezinemezsin
Elin ermez gücün yetmez bilesin
Kimselere muhtaç etme Allahým
Evim deyip sarýldýðýn mekânlar
Sana el olurda uzak dururlar
En sonunda huzurevi ararlar
Pencereden gözletmesin Allahým.
Bir sela verince kurtuluþ olur
Ömür denen nefes orda son bulur
Bundan sonra yurdun aþiyan olur
Ýki cihan muradý ver Allahým.
Ankara,04.02.2017 -12:21
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.