Ah be kalemim sen hiç’mi
güzel þeyler yazmazsýn ?
benim ne halde olduðumdan
senin haberin yokmu !
niye hep halden anlamaz,
beni ifþa eder durur sözlerin..
beni böyle durmadaniyorulmadan
fasýlasýz peþinden koþturmak
zorundamýsýn.?
yoruldum,kalem býktým usandým
be kalem,
senin ne anlamsýz cümlelerin var
kalem sende beni hiç anlamadýn..
ssusma söyle kalem
senin Aþk’a
bu kadar mý çok isyanýn var !!
Aþk’a dair isyânýn var senin
sevdalarýn üstünü bir kalemde böyle
çizip atarsýn..
ah be kalem
senin ucun hiç’mi mutluluða dair
yazmýyor kalem..?
bu gece hep’mi gasvet
hep’mi bir hüzün yazacak kalem
oysa biz senle anlaþmýþtýkya hani
hep Aþka dair yazacaktýk..
Neden sözünde durmadýn kalem neden.?
kalem bu gece yok’mu senin
mürekkebinden Aþk’a dair
güzel sözler yerine,
ucundan kan damlatýrsýn
kalem bu gece senin hiç’mi pembe
hayallerin yokmu be kalem
müzeyyen yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.