Gurbet Şafak Söktü Yine Zordayım ....

Hüzünlerin ortasýnda
gece karanlýðý sökerken
ben hala rüzgarýnla savrulan
alevinle kavrulan yaralar sarmaktayým
her gece düþe kalka þafaklar sökmekteyim.



Hey benim...

Gül yapraðým gönül topraðým
bir günlük deyildi ömürlük sevdam
hiç bitmeyecek umutsuz kavgam
acý soluyorum nefes yerine yorgunum
gurbet þafak söktü yine dargýným.



Say ki...

Ateþ diye her gece kucakladým ben seni
çekilmeyen dertlere saldýn sen beni
keskin düþer gözyaþlarým geceye karýþýr seli
bir hayalin peþinde büyüttüm gözlerini
küskünüyüm gönlümün kýrýldý çiçekleri.



Ay dolanýr geceye hasret düþer içime
karanlýk yolda ýþýk aramak büyük mesele
gecenin rengini kattým içimin matemine
kaç defa vuruldum öldüm girdim kefene.



Kaç menekþe boyun eðdi dargýným
al ne varsa senindir bu caným
vurdun hançerini akýyor kaným
gurbet þafak söktü yine yorgunum.



Sürgünüm sözlerine
yorgunum gözlerine
kaç kurþun yüreðime
vurdun yine ölmedim
gurbet þafak söktü yine zordayým ....




Þiir_Yaralý_34/Avusturya

Sosyal Medyada Paylaşın: