EY NAZLIM!

Aklýmý baþýmdan alýp âniden;
Çekip uzaklara gitme ey nazlým.
Ne istersin bilmem sen bu fâniden,
Bile bile cefâ etme ey nazlým.

Hûri bakýþýnla karþýmda gezip,
Âhu gözlerinle inceden süzüp,
Yüreðimi yakýp baðrýmý ezip,
Gönlümü ateþe atma ey nazlým.

Parlar gerdanýnda gümüþten taký.
Kadife teninden gelir has koku.
Hüzünkâr kalbime fýrlatýp oku,
Yarama bir yara katma ey nazlým.

Feryâdýmý duyan delirmiþ sanar.
Görsem dayanamam ciðerim yanar,
Bir çift tatlý sözle hasretim kanar.
Elimi gizliden tutma ey nazlým.

Allý durna mýsýn kondun dalýma.
Sen gelince bir hâl oldu gülüme,
Þavkýn vurdu mehtap gibi gölüme.
Sitemi nazlarý gütme ey nazlým.

Nûr saçar cemâlin benzer ýþýða.
Çok görme bir bûse bu saf âþýða.
Yalvara yalavara geldim eþiðe,
Otaðýný yüce çatma ey nazlým.

Kederli ömrünü heder eyledi.
Sîneyi, gam yüklü güder eyledi.
Aþk ekip, sevdâya bider eyledi,
Alýp, üç beþ pula satma ey nazlým.

(Kederli Ozan/Almanya, 31.08.2006)
Sosyal Medyada Paylaşın: