melankoli

Ne bir gül var baðlarda, arz-ý endam eyleyen,
Ne de bülbül bulunur, daim ah-u zar eden.
Hepsi birer temsildir, ya nesir ya da nazým,
Ancak gerçek olmasý, iþte buydu niyazým.
Bir ömür aradýðým, bazen buldum sandýðým,
Sukutu hayal ile kahrederek yandýðým.
Titrek dudaklarýmla, yâd ederken dünümü,
Boþ hayaller kurarak, geçiþtirmek günümü.
Öyle acý verir ki, hep düþlerle avunmak,
Tabirlere sarýlýp, ondan bir medet ummak.
Ve bu ahval içinde, konuþmak hecelerle,
Sýrlarýmý paylaþmak, hal bilmez gecelerle.
Sonra normal görünmek, düþmemek için dile,
Anlamsýz bir korkuyla, dolaþmak maske ile.

Sosyal Medyada Paylaşın: