Bazen tebessüm ederim kendi kendime konuþur Bazende kýzarým öfke duyar geçerim arada Aðlarým hayalin hatýralar geldikçe aklýma Gelsende Gözümün yaþýna bakmam kovarým seni
Tabiki görmüyorsun Yýkýldým kara bulut sardý Daðýlmaz karanlýktayým hiç güneþ doðmaz sabaha Seher vakti kokun geldikçe bana çýldýrýyorum Gelsende Gözümün yaþýna bakmam kovarým seni
Bilemezsin tabiki içimdeki bu sevdayý sen Unutmam anlatýrken yoruldum zor geçen günleri Avutuyorum kendimi boþver gitsin aþk neyine Gelsende Gözümün yaþýna bakmam kovarým seni
Hangisine yanayým yokluðunamý hasretinemi Derken aðýrlýk çöküyor birden üzerime sanki Acý çekerken Beynimi týrmalýyor gece gündüz Gelsende Gözümün yaþýna bakmam kovarým seni
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bahri Çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.