haydi gidelim kurumuþ bir dala baharý emanet eden bu kent bizim olamaz haydi gidelim korlu daðlar karlý daðlar sýradaðlar dört yanýmýz dað ben yüreðimin düzlüklerinde kayboldum kafatasýmýn içinde beceriksiz bir topoðraf bütün nehirlerimi denizsiz kýlar oysa yüreðim martýdýr benim tut kirpiklerimden ey sevgili haydi gidelim kýyýsý deniz olan bir düþe dallarý çiçek açan bir umut olsun gölgemiz haydi gidelim büyür belki yarýna diktiðimiz bu gülüþlerimiz haydi gidelim sen aþk ben ateþ sen kadeh ben mey yalnýz sen bana öz senden ötesi üvey haydi gidelim elbet alýn terini kendinden bilen bir toprak vardýr yeryüzünde ve her hüzünde baþýn omzumda alnýnda çizgiler saçlarýnda kýþ neye baksam içime sinen o deðiþilmez bakýþ karým karacam düþ göðümde uçan kuþ haydi gidelim
ali rýfat arku 11/03/2017 01:40 kurtköy istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
bedrettin58 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.