Seherin alaca karanlýðý
Güneþ henüz uyanmaktayken
Sevdanýn bahçesinde
Aðýtlar yakar bülbül güneþe.
Ay gecenin zorbalýðýndan
Saklanýrken daðlarýn Döþüne
Ay þahitti
Ay görmüþtü olanlarý o gece…
Un sergini umut iplerinden
Alacalý hislerden,
Gecenin tezgahýnda
Hicrete yol dokundu..
Nakýþ nakýþ hasret
Ýlmek ilmek özlem
Deseni göz yaþý oldu..
Yol ayrýlýk yoluydu.
Her kývrýmý
Her yokuþu iniþi kabustu.
Hüzünlere çýkýyor
Yol hazandý soðuktu.
Baharý çiðneyerek tükenirken gece
Üþüdü sevda.
Topraðýný dondurdu.
Gece baþlayan ayrýlýk
Sabah vakti gülü vurdu.
Utangaç bir varlýðýn
Belki de verilmez hesabýydý
Gün gelirken gecenin kaçýþý.
Hangi yaradýlýþýn
Ve hangi sevdanýn semeresiydi
Bülbülün aðlayýþý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.