sen yine sessizliðe gömülürken
ben de içimdeki depremlerin enkazýndayým
hiç sevmiyorum sensizliði
varlýðýnýn tiryakisi, yokluðunun hastasý olduðum
duvarlar konuþmuyor
etrafýmda konuþanlarý da ben anlamýyorum
lakin hiç birisi bana sen kadar iyi gelmiyor...
gözlerimin buðusunda adýn
akýttýðým her damla da hasretin var
duamdasýn...
yürekten sesleniyorum sana
iyi ol ve gel artýk bana...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.