Ey aŞK!...

Yüreðim,ey yüreðim!nedir bunun sonu?
Kimdir kýran böyle sevincini?
Deðiþti yaþaman,deðiþti günün
Tanýyamaz oldu artýk yüzünü.


Göçtü ne varsa,neyi sevdinse,
Geçti yüreðindeki tasalar bile;
Kalmadý rahatý,kesildi gücün
Ey yüreðim!neyledin,sevinci yine?


Gençliðin o bahar çiçekleri
O kuvvet,o soydan güzellik;
aÞK’la ,sevgiyle dolu bakýþlar
Baðlayamaz mý oldu seni?


Dileðim kaçmak,kaçmak hepsinden,
Uzaklaþarak cesaretimle;
Ah! alýn beni bir an için
Sevgiyle yöneltin yolumu yine!


Baðlýyor beni istemesem de,
Gözleri buðulu,sevimli sevgili;
O kopmayan,koparýlmayan
Sevginin büyülü baðlarýyla.


Mahkümum sihirli çevresinde
Yaþayýp gitmeye onun ömrünü;
Ah! ne kadar deðiþti her þey!
Ey aÞK! EY aÞK! Kapama yolumu!...




Yüreðimsin
Serap BOZKURT
Sosyal Medyada Paylaşın: