Nehirlerim coþkun, hayata akar. Akar bulanýrda, durulur mu gel. Kurur yataðýnda, çakýllar sarar. Bahar biter coþkun, durulur mu gel. *** Hep ayrýlýk yaðar, gönlüme benim. Ben sensiz hayatý, gayri niderim. Düþer aþka bahtsýz, kime giderim.. Karardý günlerim, durulur mu gel. *** Bir sevdaya köle, olup erdiðim. Habersizce uðrun, uðrun sevdiðim. Kimse bilmez birgün, olsun güldüðüm. Kararan þu gönül, durulur mu gel. *** Seni anlatmaya, yetmedi hece. Anladým ki sende, aþýksýn güce. Her akþam çöküyor, kararýr gece. Geceler gündüze, durulur mu gel. *** Yaðmur olup yaðdýn, ben de baharken. Verdiðin mendili, yuyup saklarken. Bizim küçük dere, hala akarken .. Bu yürek bulandý, durulur mu gel. *** Aþýk ATA’m der ki, Umman’a daldým. Hergün her gecede, çaresiz kaldým. Tüketti ömrümü, dersimi aldým. Aktým deryalar da, durulur mu gel. *
———Haydar ATA— 14.02.2017- Saat; 22:30
Sosyal Medyada Paylaşın:
Haydar ATA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.