KÖY ŞİİRİ

AZLIYIM  DÝYE HOR GÖRME

Güneþte yanmýþ esmerdir tenim
Azlýyým diye hor görme beni
Sevgiyle dolu yüreðim var benim
Azlýyým diye hor görme beni

Evim villa deðil toprak bir dam
Beni ak sütüyle büyüttü anam
Hiçbir zaman olmadý özel odam
Azlýyým diye hor görme beni

Horoz sesiyle uyanýrým uykudan
Zerresi yok kin denen duygudan
Lezzet alýrým avuçla içtiðim sudan
Azlýyým diye hor görme beni

Çalýþmaktan nasýr tutmuþ ellerim
Çayýrda týrpan sallar bostan bellerim
Asfalt deðil taþlý topraklýdýr yollarým
Azlýyým diye hor görme beni

Yaz kýþ dinlenmeden hep çalýþýrým
Bir ekmeði komþularýmla bölüþürüm
Yazýn çamura kýþýn da tipiye karýþýrým
Azlýyým diye hor görme beni

Tarlada çalýþýrken akar alýn terim
Nihatým  gururla azlýyým derim
Yalnýz Yaradan’a minnet ederim
Azlýyým diye hor görme beni
Sosyal Medyada Paylaşın: