OĞUL

Bir yörük köyünde baþlar hikaye
Neyi düþlediler ne idi gaye
Benim dahilim yok çýkarmam paye
Baba tezgahýnda iþlendim oðul

Babam bu belkide vakit bulmadý
Yaþadým kaç sene kaydým olmadý
Yukardan öl diye emir gelmedi
Nüfus kütüðüne fiþlendim oðul

Keþ ile ekmeði azýða kattým
Köyün yaylasýnda çok oðlak güttüm
Kavgaya karýþtým güreþler tuttum
Büyüdüm serpildim diþlendim oðul

Kendisinin yoktu bir ceket aldý
Mutluydum aklým babamda kaldý
Arada boþ buldu mektebe geldi
Notlarým yüzünden haþlandým oðul

Gitti gelin oldu kim bilir kime
Adýný versem de kimseye deme
Belki Ayþe idi belki Fadime
Bir ahu gözlüden hoþlandým oðul

Yüreðimde saklý tuttum coþkumu
Tenhalarda gizli sundum meþkimi
Ýnat ettim ilan ettim aþkýmý
Ýtildim kakýldým dýþlandým oðul

O benim ömrümün en kutlu yaný
Ülkünün uðruna koymuþtum caný
Yakýnda bir yerdir sandým Turan’ý
Bende hayal gördüm düþlendim oðul

Çalýþtýk okuduk mektepler bitti
Devlet bu bizi de sürüye kattý
Dayýmýz yok diye doðuya attý
Vuruldum sürüldüm taþlandým oðul

Yetiþmiþ aðacýn yemiþi olur
Sarrafýn altýný gümüþü olur
Dediler erkeðin bir eþi olur
Büyükler buyurdu eþlendim oðul

Harcadým hoyratça gençlik çaðýmý
Hazanlar geldi de bozdu baðýmý
Döðüldüm yayýkta verdim yaðýmý
Önce ayran sonra keþlendim oðul

Yaradan ölümü sýralý versin
Tasayý kederi aralý versin
Benimde gözlerim mürüvvet görsün
Herkes gibi bende yaþlandým oðul

Z Ý Y A A C A R
10.03.20017/KONYA







Sosyal Medyada Paylaşın: