MİRAS

Bu yazdýklarýmý sanmayýn sakýn þiir.
Varsa eðer bu dizelerde bir tek eðri
Ben kendimi lanetlerim ilk iþ.

Bir saat sonra aramýzdan ayrýlacak olan
Babam,
Baþ ucuna çaðýrdý üç evladýný.

Ve dedi ki bize:
Sizlere onurumu ve þerefimi miras býrakýyorum.
Bunlara sahip çýkýn yeter size.
Allah yardýmcýnýz olsun.

Vay benim babam vay!
El alemde ne babalar var.
Kaldýr baþýný da bir bak!
Ayrýca,
Senin býraktýðýn mirasa öyle kolay iþ miydi
Sahip çýkmak?

Ama kendi adýma söylemeliyim ki;
Üstüne kat kat deðerler ekleyip sahip çýktým yine de.
Müsterih ol sen de.

Býraktýnýz gencecik yaþýmda bu kocaman canavar þehirde
Bir kýz çocuðuyla bir baþýma beni.
Üstelik bu evliliðe sen istedin diye razý olmuþtum
Ben hani.

Ah anam babam ah..!
Yüklediniz omuzlarýma onca aðýr yükleri
Attýnýz zalim hayatýn içine beni.

Ya meleklerden de melek annem sana ne demeli…
“Dünya durdukça sen dur kýzým”
demiþtin son nefesinde bana.

Herkes tek ayak üstünde bin takla atarken,
Ben durduðum yere çakýlý kaldým gerçekten!
Duan tuttu besbelli.

Sizlerin bende hakkýnýz olduðunu pek sanmýyorum.
Lakin benim ki biraz þüpheli..

Çok kötüymüþsünüz vallahi!
Askeriyeye baðýþlamýþtýnýz ihtilalde
Parmaðýnýzdaki alyaslarý bile!

Bir dahaki geliþte asla istemem bilin ki sizi.
Verdiðiniz o iþe yaramaz þeyleri de alýn lütfen
GERÝ!


Sosyal Medyada Paylaşın: