Korku Dolu Dağ Ormanı

kayýyor muyuz
karda ayak
çocuk gülüþlü bir zaman aralýðý
her yer bembeyaz

hayýr istemiyorum büyümeyi
çitlembik aðaçlarýnýn kardeþiyim
sevgiyle okþanýp düþen meyve
üzülen yeryüzünü sevindirecek

sýkýyorum ölümlerin boðazýný þimdi
baygýn sokaklarýn rengarenk þehirlere uyandýðý
koyu mavi gecelerin tatlý tebessümü
ayýn ýþýltýsýný getiren sihirli cindi

korku dolu dað ormanýndan geçeceklerdi
enseleri ince köylülerin tokluk savaþý
sýska köpekler ve ölü ceylanlarýn
kelebeklere vedasýný anlatan beyaz tablodan
daha mükemmelini göreceklerdi

basit mutluluklar peyda edildi suya
horluyordu sýcacýk döþek ikliminde kýþ
bahçede karanfili bahara hazýrlayan mart dumaný
üþüyen pencerelerini örttü üstümüze

saðý solu bir kaç defa göz göze
duvarýn arkasýnda taze bulut salkýmlarý
sezgi seliyle seni aramaya devam ettim
aldým aklýmý oyaladým beyaz sesinle.





Sosyal Medyada Paylaşın: