Sessizce kalkýyor kuþlar dallardan. Gemiler yorgun argýn demir alýyor limandan Martýlar denize bata çýka
Yedi onbeþ vapurunun yükü sinmiþ sulara Semâverin caný çýkmýþ fokurdamaktan Bir kaç ’çayyaþ’ yudumluyor ince belli bardaktan Cilâlarý kalkmýþ tahtalarýn silinmekten Kaç sefer yenilensede oturaklarýn döþemeleri Sinmiþ her yerine eskilik örselenmekten Kurumamýþ gözünün yaþý hiç geminin Mutemâdiyen aðlamaktan Kaç kaptaný ayýrmýþ ýskartaya Býkmýþ artýk yol almaktan Bir kaç genç þarký söylüyor ’Bekle bizi Ýstanbul’adlý nakarattan
Asûde bir þehir denizden bakýnca Göz kamaþtýrýyor tarihi silüeti Bir bakan bir daha bakýyor Gözlerini alamýyor seyre dalmaktan Herkes þikayet etsede keþmekþten Bihayli memnun Ýstanbul’lu olmaktan : Yunus Beypýnar
Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.