Kimliği Yok Bu Yaranın
yüzüme dokundum
sakallarý uzamýþ yüzüm
kýrýlýrken kýþ
çözülürken karlar
yüzümde sert bir poyraz
ve kimliksiz kuþlar uçuyordu gökyüzünde
adý yoktu bu yaranýn
kabuðuna sarýldým
kimliksiz, dilsiz, ülkesiz
çýplak doðdum
çýplak öleceðim
ya yanarak
yada toprak altýnda çürüyerek
tanrýnýn kutsadýðý bir insaným
ama cehennemi taþýrým yüreðimde
þimdi hangi acýya merhem olayým
hangi yaranýn kabuðuna dokunayým
soluk soluða abanarak sesime
avazým kýsýlýncaya kadar seni aradým
bir kangren gibi sesimde adýn
adýnda ýslanan bir þehir
ve seviþmek dersen acýlarla
zerresini hissederek yaþýyorum bunu
etim morarmýþ
dudaðým susuz
ve aç
ve uykusuz
ve yorgun
sýnýrlarýna yasaklanmýþ bir mutluluðun
her tarafý tel örgülerle çevrili
toprak dersen susuzluktan çatlamýþ
çiçekler tohuma varmadan solmuþ
üryan bir yaranýn içten kanamasý
istilaya uðramýþ bir ciðeri yaðmalar gibi
sonra demirden beter bir acý
çýplak tende göç halinde
ve durgun bir gece
içimde bir þiir
ey acýnýn damýttýðý sýzý
kaç irinli yara
kaç yasaklý þehir
kaç yasaklý dil
kaç idam sehpasý
bu sevdayý yok edebilir ki
kimliði yok bu yaranýn
bu acý benim
bu can
ve bu odama sýzan kokun
ve tenimde ellerin
þimdi hangi yarama þiir basayým
etimde dolanan býçak
ve þakaklarýma dolanan hüzün
ve bu cinayet
ve bu kirli yüz
rüzgarýn sesinde illegal bir yaðmur damlasý
ýslaktý þakaklarým dokunmaya korktum
körpe bir þafak vakti
yine gel
üþümek en çok seni özlerken güzel
boðulmak kendi içimde ölüm
kimliði yok bu yaranýn
kýzýl bir karanfil sabahý
kýr zincirleri öyle gel
ibrahim dalkýlýç
07/07/2017
22:10 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.