GRİ GECENİN ZEBANİLERİ
kuntz
GRİ GECENİN ZEBANİLERİ
Lacivert bir sabaha uyandý kirpikleri yapýþýk
Duygularý frengiye yakalanmýþ gibi ölümle yan yana
Ateþ gibi yanýyordu vücudu sert bir soðuk ta
Az önce öptüðü dudak kimindi koyu kahverengi karanlýkta
Ýnme inmiþ yüzünün yarýsý kendinin deðil gibiydi baðýmsýz,
Bir þey zamaný vakumlar gibi çekiyordu öteye öteye
Nefes kokusu ekþi salyalý bir aðýz mýrýldanýyordu
Hoþ geldin gri gecenin zebanilerine.
Gözünün kenarýnda biriken ter damlalarý uyandýrdý
Nefesi hýzlý kalbi tekleyen bir motor gibi çarpýyordu
Ýflas etti edecek
Ayak parmak aralarýna kadar ter ýslaðýydý her yaný
Korku ruhunu esir almýþ
Yeni kestirdiði saçlarý bir anda uzamýþ boynuna doðru iniyordu
Çýðlýk atar gibi bir ürperti geldi içinden
Doðrulmaya çalýþýrken baðýrýyordu ama sesi çýkmýyordu
Ne olur diyebildi býrak saçlarýmý in göðsümün üstünden
Saçlar uzun saçlýlar hoþ geldin gri gecenin zebanilerine
Siyah bir bulut sarýyordu aydýnlýða koþmaya çalýþtýkça inatla
Ufuktaki ýþýk azalýyor ama kolunu býrakmýyordu çekiyordu
Birden saðýna doðru hýzla döndü yataðýnda
Yoksa biçerdöver parçalayacaktý vücudunu
Nerden çýktý þimdi bu der gibi baktý sonra soluna döndü hýzla
Kýrmýzý dumanlý acýmasýz üstüne üstüne geliyordu
Doðrulmaya çalýþtý yataðýnda sert bir baþ dönmesi birden bire
Ýyice flu oldu her þey buðulu maviye çalar bir renk cümbüþü
uzun kollu gri gecenin zebanileri dolamýþlardý her yanýný..
Koþarak çýktý yatak odasýndan üstü çýplak
Ayaðýnda bir çift bot çok baðcýklý mor
Zaman tünelinde koþar gibi bazen yemyeþil bazen karlar içinde
Hiç yaprak yok yerlerde hatta dallarda yok aðaçlarda
Yüksek bir uçurum var önünde, küçük eski bir asma köprü
Onu kavuþturacak karþýya,
Asma köprüde yürümeye baþlýyor
Mor çok baðcýklý bot sarýyor baðcýklarýyla asma köprüyü
Dolanýyor, yürümeye çalýþtýkça daha da sýký dolanýyor
Asma köprü býrakmýyor ayaklarýný ve köprü kopuyor
Aþaðýsý gri gece zebaniler nehri, düþüyor düþüyor.
Sonra sert bir zeminle buluþmanýn acýsý yüzünde
Açýyor gözlerini,
Kahverengi Lami net parke ilk defa bu kadar güzel gözüküyor gözüne
Sonra cama doðru bakmayý akýl ediyor korkak bir tavýrla
Aydýnlýk camdan süzülen güneþ yüzünü ýsýtýyor
Saatle göz göze geliyor
Ve kahrolasý yine monoton bir güne uyanýyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.