gördüğüm düşten uyandım

gördüðüm düþten uyandým
vazgeçilen iþlenmemiþ bir yürek
ekinler toplanmýþ derdest olmuþ
tohumlar hala toprakta
yeþermeye gün saymaktalar

gördüðüm düþten uyandým
sevdanýn körüklediði yürek yangýný
bedeni saran alevler allý morlu
içinde yanarken raksýn en güzeli
kafalar dumanlý aþkýn þevkiyle

gördüðüm düþten uyandým
sonuna gelinmiþ bir yolda
geri dönmek mümkün deðil
ardýma baktýðýmda
viran bir þehir uzakta
küller uçuþuyor gökyüzüne
sis duman gri bulutlar
kaçýþan insanlar allak bullak
ufka dönüp gitmek
býrakýp herþeyi
kalbim cam kafesi kýrýkken
acýya elveda demek.
hacer sarýgül-hercai

Sosyal Medyada Paylaşın: