Diyorum ki,

Diyorum ki,

Sevgilerimi yüklensem sýrtýma ,yanýma gölgemi de alsam
Çekip gitsem bilinmeyen adreslere
Dolanýr ayaklarýma ne kadar þiir varsa
Neydi bilemedim yüreðimi ortadan ayýran bu ikilem

Bilemedim
Neydi kanatan gözlerimi
Acemi mavilere neydi düþkünlüðüm bilemedim
Hep acemaþiran bir þarkýnýn kanadýna asýldým bu dünyanýn gri sancýlarýnda
Taþýdým yüreðimi sahte yüreklerden en uzaða

Uzaklar ah uzaklar çok özlem kokuyor içimde
Bir ceylan aðýt yakar kýnalý gözlerinden
Ellerimde üþür nilüfer
Hangi yöne baksam uçurumlar doluyor gözlerime
Aslýnda saklamak istiyorum kendimi
Yaralý kelimelerin sýðýnaklarýna
Dilimde ki sorular soðuk sularýn kýyýlarýna kürek çekiyordu
Gururum ölümün ezikliðinde yenilgiye uðramýþtý
Öyle ki masumdu tüm suçlar bende ki sýrlardan

Kendi suçlarýmýn bekçisiydim, içimde ki mezar taþlarýnýn baþýnda
Doðmak yaþlanmaktý hayata karþý
Ölmek tutunmaktý belki de yaþamýn kýyýsýnda ki baþlangýçlara
Aslýnda beklemeye karýþmýþtým gitmek istemekle
Belki de tek yer vardý gideceðim
Anacýðýmýn salýncak yüreði
Ve hamak kollarý
Sosyal Medyada Paylaşın: